نقش پیش آماده سازی با اکسیژن بر عملکرد بیشینه مردان فعال

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر پیش آماده سازی با اکسیژن بر عملکرد بیشینه مردان فعال بود. به این منظور 50 نفر از دانشجویان تربیت بدنی (سن: 58/1 ± 65/22، قد: 12/6± 33/179، وزن: 7 ± 61/66 ) که سابقه حداقل 2 سال تمرین منظم ورزشی را داشتند از بین دانشجویان دانشگاه لرستان، دانشگاه آزاد اسلامی خرم آباد و دانشگاه فنی پسرانه خرم آباد به صورت تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی¬ها به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (مصرف کننده اکسیژن) و گروه کنترل تقسیم شدند. پس از شروع تحقیق 2 نفر از گروه تجربی و 3 نفر از گروه کنترل از ادامه تحقیق انصراف دادند. پروتکل تحقیق با استفاده طرح پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. 24 ساعت بعد از اجرای پیش آزمون، گروه تجربی وارد مرحله¬ی استنشاق اکسیژن شدند. استنشاق اکسیژن توسط کپسول اکسیژن که مجهز به مانومتر پزشکی بود و ماسک¬های مخصوص با کیسه رزروبگ انجام شد. در این مرحله که پنج روز به طول انجامید با توجه به نتایج گروه پایلوت آزمودنی¬های گروه تجربی اکسیژن 80 درصد ( روزی 1 ساعت ) دریافت کردند و بعد از 24 ساعت استراحت پس آزمون از هر دو گروه کنترل و تجربی به همان طریق پیش آزمون به عمل آمد. سپس نتایج بدست آمده توسط آزمودنی¬ها در هر فاکتور در پیش آزمون و پس آزمون را مورد مقایسه قرار دادیم. نتایج آزمون anova تفاوت معناداری در هر دو فاکتور توان هوازی و آستانه بی¬هوازی بین گروه¬ها در پس آزمون نشان داد که نتایج پژوهش برتری گروهی را که اکسیژن مصرف کرده بودند را نشان داد. نتیجه گیری: پیش درمانی با اکسیژن باعث افزایش عملکرد بیشینه مردان فعال شد.